Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

ΟΔΗΓΟΣ ΠΕΛΑΤΗ-ΓΙΑ ΠΕΛΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ


Η δικηγορία είναι ένα πολύπλευρο και ενδιαφέρον αναντίρρητα επάγγελμα, το οποίο όμως, υπό τις σημερινές συνθήκες απαξίωσής του και δεδομένης της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης αλλά ουχί του όγκου δουλειάς των δικηγόρων και του κόσμου που καθημερινά μπαινοβγαίνει στα γραφεία, μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα, να σου ραγίσει την καρδιά , να σε κάνει να χάσεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα αλλά κυρίως τη θέλησή σου για ζωή.



Ακολουθεί ένας σύντομος, εύληπτος οδηγός με ποιές συμπεριφορές είναι καλό να αποφεύγουν οι άνθρωποι που απευθύνονται σε δικηγόρο. Εγώ προσωπικά θα τον εκτυπώσω και θα τον έχω σε κομψό βιβλιαράκι, στην αίθουσα αναμονής , δίπλα από την κορνίζα της χρονοχρέωσης. 

Ο οδηγός έχει ως εξής:

1.Δεν παίρνουμε τηλέφωνο ποτέ πριν τις οκτώ το πρωί και ποτέ μετά τις οκτώ το βράδυ. Κατανοούμε ότι ο δικηγόρος δεν είναι υπάλληλός μας και για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να είναι στη διάθεσή μας 24 ώρες το 24 ωρο. Εκτός αν τον πληρώνουμε για να είναι 24 ώρες το 24ωρο διαθέσιμος για την πάρτη μας. Αλλά αυτό θέλει πολλά λεφτά, οπότε παραδεχτείτε το. Δε συμβαίνει.

Για να γίνει το ως άνω πιο κατανοητό ακολουθεί απόσπασμα από πραγματικό διάλογο ανάμεσα σε δικηγόρο και επίδοξο πελάτη *
*για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης επίδοξος θα ονομάζεται ο τζαμπατζής

Δέκα το βράδυ-Παρασκευή(αρχή τριημέρου,να σημειωθεί)-χτυπά το κινητό από άγνωστο νούμερο:

-Παρακαλώ (Η αποδοκιμασία μαζί με την περιέργεια έκδηλες στην ψυχρότητα του τόνου)

-Γεια σας.Ο τάδε είμαι (τουλάχιστον είπε ποιος είναι,οι περισσότεροι το αφήνουν φλου)

-Ναι,είμαι σε γάμο όπως ακούτε. Ή μάλλον δεν ακούτε , όπως δεν σας ακούω κι εγώ (ηχητικό background λύρα,νταούλια και χαμός)

-Ναι, εντάξει. Θέλω ραντεβού την Τρίτη , να φέρω κι άλλα χαρτιά, τίποτα ιδιαίτερο να μερικά...

-Πάρτε με την Τρίτη για την ωρα (απομακρύνοντας ήδη το κινητό απ το αυτί)

-Ναι, όχι να σας πω από τώρα τι είναι γιατί είναι σημαντικό, να προλάβουμε πριν φύγει ο μάρτυς διακοπές (στις 30 Ιουνίου!!) και..

-Ναι, τα λέμε την Τρίτη

-Ναι, αλλά...

Του του του του

Αν ο παραπάνω διάλογος σας θυμίζει τον εαυτό σας, τώρα ξέρετε γιατί ο δικηγόρος σας δεν σας σηκώνει πια τα τηλέφωνα.

H φάτσα του δικηγόρου σας όταν κλείνετε το τηλέφωνο

2. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο δεν θεωρούμε δεδομένο:
α) ότι ο δικηγόρος μας έχει κρατημένα τα στοιχεία μας από την τελευταία φορά που μιλήσαμε πριν 49 μήνες 
β) ότι αναγνωρίζει τη φωνή μας από το τηλέφωνο 
γ) ότι θυμάται την υπόθεσή μας, η οποία ναι μεν για μας είναι πολύ σημαντική και μεγάλης βαρύτητας αλλά πιστέψτε με, για το δικηγόρο σας είναι ακόμη μια υπόθεση 
δ)ότι ακόμη και αν του πούμε το όνομά μας θα μας αναγνωρίσει

Γενικά συμβαίνει το εξής:Σαν δικηγόρος συναλλάσσεσαι με τεράστιο αριθμό ατόμων την ημέρα. Και μαντέψτε. Όλοι θέλουν κάτι και όλοι έχουν ένα πρόβλημα και μια σημαντική υπόθεση και όλοι είναι φίλοι ή ξαδέρφια ενός πολύ φίλου που μας σύστησε . Οπότε αν πάρεις χαρωπά τηλέφωνο και  πεις στο δικηγόρο σου :

-Γεια σας!Ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται με την υπόθεσή μου.Έχει αλλάξει κάτι?

και πάρεις την απάντηση:

-Όχι, μέχρι στιγμής τίποτα.

Μη μείνεις ήσυχος. Απλά δεν κατάλαβε ποιος είσαι. 

3. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο, ρωτάμε πάντα αν μπορεί να μας μιλήσει εκείνη την ώρα ή αν είναι απασχολημένος οπότε να καλέσουμε αργότερα. Δεν είναι δόκιμο ας πούμε να απαντήσει και ξαφνικά να αρχίσουμε τρελή λογοδιάρροια από την κόλαση για κανά πεντάλεπτο ενώ ο δικηγόρος ας πούμε είναι στα δικαστήρια ή σε ραντεβού.Δε ζητάμε ποτέ επίσης συμβουλές από το τηλέφωνο. Οι συμβουλές δίνονται πάντα στα ραντεβού. Και κοστίζουν. 


H σημερινή πραγματικότητα.Πληρωνόμαστε ψίχουλα.Και ούτε καν από cupcakes

4. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο και ο δικηγόρος δεν το σηκώνει δεν παίρνουμε 54 φορές ακόμη. Δεν είμαστε η μάνα του. Θα μας πάρει εκείνος όταν μπορέσει.

5. Όταν παίρνουμε τηλέφωνο για ραντεβού δε ζητάμε ραντεβού την ίδια εκείνη ημέρα εκτός αν είναι όντως κάτι επείγον. Κάτι επείγον είναι το αυτόφωρο. Και ο θάνατος.Αλλά σ αυτή την περίπτωση μάλλον δεν θα μπορείτε να καλέσετε.

6. Όταν τελικά κανονίζουμε ραντεβού με το δικηγόρο μας,  πηγαίνουμε στην ώρα μας. Όχι πιο νωρίς "γιατί ήμουν στο κέντρο και τέλειωσα τις δουλειές νωρίτερα", ούτε πιο αργά "να μωρέ με πήρε ο ύπνος". Γιατί πρέπει να κατανοήσετε ότι εσείς μπορεί να τελειώσατε τις δουλειές σας νωρίτερα αλλά ο δικηγόρος σας όχι. Και επίσης πρέπει να καταλάβετε ότι και ο δικηγόρος σας θέλει να πάει για ύπνο. Οπότε μην αργείτε για να φεύγει κι αυτός.

7. Ποτέ δεν λέμε τις μαγικές λέξεις : " Ένας φίλος μου που χε παρόμοιο θέμα πήγε σ' έναν δικηγόρο και του είπε αυτό (κάτι εντελώς άκυρο ή άσχετο με αυτό που σας λέει ο δικός σας δικηγόρος). Ξέρετε ότι λέτε βλακείες. Ακόμη και να μη λέτε βλακείες, γίνεστε προσβλητικοί και αγενείς. Κανείς δικηγόρος δε θέλει να αναλάβει πελάτη που είναι γυρολόγος δικηγορικών γραφείων. Οπότε κρατήστε την εμπειρία της πιάτσας για τον εαυτό σας. Δεν εντυπωσιάζετε κανέναν.Επίσης δε λέμε ποτέ : "Για μια τέτοια δουλειά, ένας άλλος πήρε σ ένα γείτονα Χ ευρώ. Πολλά δεν είναι"?. Όχι, ποτέ δεν είναι πολλά. Είναι πάντα πάρα πολύ λίγα. Να πας εκεί.


8. Δεν πηγαίνουμε σε δικηγορικό γραφείο για να πιούμε καφέ. Το γραφείο ανάμεσα στον πελάτη και  το δικηγόρο υπάρχει για πολλούς λόγους.Ένας είναι για να ακουμπάει φακέλους. Ένας άλλος είναι για να βάζει απόσταση. Οπότε λέμε τι είναι να πούμε, απαντάμε στις συγκεκριμένες ερωτήσεις, ακούμε τι είναι να ακούσουμε, πληρώνουμε τι είναι να πληρώσουμε και μετά φεύγουμε, σεβόμενοι το χρόνο το δικό μας αλλά και του δικηγόρου, ο οποίος -ποιός θα το περίμενε!-δεν είναι ούτε ψυχολόγος ούτε ο κολλητός μας.

9. Δεν έχουμε παράλογες απαιτήσεις από το δικηγόρο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν περιμένουμε μια υπόθεση που την έχουμε ξεχάσει κι εμείς οι ίδιοι και την αφήσαμε να σαπίσει μέσα σ ένα βάλτο γραφειοκρατίας, αδιαφορίας και λησμονιάς, επειδή ξαφνικά τη θυμηθήκαμε και πήγαμε σε δικηγόρο, να λυθεί ως δια μαγείας. Αυτό επίσης σημαίνει ότι δεν πρήζουμε το δικηγόρο στα τηλέφωνα πιέζοντας παράλογα, ειδικά όταν το θέμα εκφεύγει των αρμοδιοτήτων του και το ξέρουμε. Αυτό επίσης σημαίνει ότι η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας. Μην πας σε δικηγόρο τη μέρα που σ ήρθε το κατασχετήριο. Πάνε από πριν, όταν σ έρθει η βεβαίωση οφειλής πχ. Λέμε τώρα.

Θαυματοποιός δικηγόρος υπάρχει μόνο ένας. Ο Robert Speer.Αλλά δυστυχώς για σας είναι Αμερική

10. Όταν τελειώσει το ραντεβού ρωτάμε τι χρωστάμε. Το ρωτάμε πάντα αυτό. Και πέντε λεπτά αν τον απασχολήσαμε. Γενικά θέλω να κάνετε την εξής άσκηση: Να κοιτάξετε την επόμενη φορά που πάτε σε δικηγορικό γραφείο αν υπάρχει ανηρτημένη ταμπέλα έξω από το γραφείο που να γράφει "ΚΕΠ". Πάω στοίχημα πως δε θα δείτε ποτέ. Και ξέρετε γιατί? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΠ. Γιατί η δουλειά των δικηγόρων είναι να παρέχουν νομική συμβουλή. Άυλο και μη αποτιμητό άμεσα σε χρήμα αγαθό. Οπότε ναι. Ρωτάμε τι κοστίζει. Αν δε ρωτήσουμε και μας πει ο δικηγόρος από μόνος του δεν αντιδράμε λες και μας έβρισε τη μάνα ή σα να έβγαλε ξαφνικά δεύτερο κεφάλι. Και ποτέ μα ποτέ δε λέμε: "Γιατί τι έκανες?". Γιατί μετά μπορεί όντως να βγάλει δεύτερο κεφάλι με μεγάλα δόντια και να μας κατασπαράξει. Και κανείς δικηγόρος δεν θ αναλάβει την υπόθεση των κληρονόμων σας.


Αγαπητοί πελάτες. Αγαπητοί συνάδελφοι. Αναμένω να ξεχυθεί η κόλαση με την κατάθεση των απόψεων εκατέρωθεν.

by Dannossiel 



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...